در آیات قرآنی برای استغفار و توبه و به ویژه «استغفرالله ربی و اتوب الیه» آثاری بیان شده که شامل رفع بلا و برداشتن آن، دفع بلا و نیز جلب نعمت و رحمت الهی است. در آیات سوره هود بیان می شود که پیامبران الهی از مردم می خواهند تا این گونه عمل کنند تا به این آثار دست یابند.
از جمله این آثار می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. افزایش ثروت و برخورداری از برکت الهی با ریزش برکات آسمانی و نزولات .(هود، آیه 52)
2. افزایش قوت و قدرت: افزایش قوت و نیرویی که زمینه ساز قدرت انسان است؛ زیرا تا انسان قوت و نیرو نداشته باشد، توانایی و قدرتی برای انجام یا ترک کاری نخواهد داشت. بنابراین با استغفار و توبه می توان به این آثار دست یافت.(هود، آیه 52)
3. تقرب الی الله: برای رسیدن به مقام قرب الهی یکی از بهترین راه هایی که پیامبران بیان کرده اند، همین استغفار و توبه است.(هود، آیه 61)
4. اجابت دعا: بر اساس آموزه های قرآنی، تقرب خود زمینه ساز اجابت دعا و حتی مستجاب دعوت شدن است. این از دیگر آثاری است که برای استغفار و توبه در قرآن بیان شده است.(هود، آیه 61)
5. رحمت خاص: اگر انسان بخواهد از مرحمت و رحمت خاص الهی برخوردار باشد، بهتر است استغفار و توبه نماید.(هود، آیه 90)
6. مودت : بر پایه آموزه های قرآنی ، برخورداری از مودت و دوستی خدا و خلق با استغفار شدنی و دست یافتنی است.(هود، آیه 90)
بهتر است که انسان روزانه دست کم هفتاد بار استغفار کند؛ زیرا اگر خداوند به پیامبر(ص) می فرماید استغفار ایشان به میزان هفتاد بار موجب نمی شود تا خداونداز منافقان و کافران در گذرد مفهوم مخالف آن این است که این استغفار اگر به این میزان در حق غیر کافر یعنی مومن و مسلمان باشد مقبول خواهد بود. هر چند استغفار ما در حد استغفار پیامبر(ص) نیست ولی بی تاثیر نخواهد بود؛ به ویژه که در این آیات پیش گفته مامور به استغفار مردم و اقوام بودند.